Βιβλιοβαστός.

Ένας χώρος όπου αποθέτουν τα «βιβλι-όπλα» τους οι γυμναστές.

         Ο γυμναστής σε κάθε εποχή, και κυρίως αυτός που ειδικεύεται και ασχολείται με τη Δημοσιογραφία γενικώς, και με την Αθλητικογραφία ειδικότερα, θα πρέπει να διαθέτει ένα γνωστικό «οπλοστάσιο» που θα του επιτρέπει να ομιλεί, να περιγράφει, να εξηγεί και να διατυπώνει γραπτώς και προφορικώς τόσο τα αθλητικά γεγονότα όσο και την άποψη και γνώμη του για αυτά, καθώς και για όλα τα θέματα τα σχετιζόμενα με τον Αθλητισμό και τη Φυσική Αγωγή.  Ο Πανελλήνιος Σύλλογος Πτυχιούχων Φυσικής Αγωγής με ειδικότητα την Αθλητική Δημοσιογραφία παρέχει στα μέλη του μια ενημερωμένη Βιβλιοθήκη ώστε να λαμβάνουν πάντα τη συνδρομή που χρειάζονται. Οι προτάσεις μας μέσα από τη νέα Στήλη «Βιβλιοβαστός» είναι επικεντρωμένες στις ανάγκες του γυμναστή- αθλητικογράφου αλλά και σε αυτόν που ασκεί το επάγγελμα του εκπαιδευτικού Φυσικής Αγωγής και του προπονητή. Ιδιαίτερη προσοχή δίνουμε σε συγγραφείς της Θεσσαλονίκης αλλά και πονήματα που αφορούν θέματα της Μακεδονίας. Μπορείτε να «αποθέσετε» και εσείς τα έργα που προτείνετε, στέλνοντας μας τις προτάσεις ή τις βιβλιοκριτικές σας για να δημοσιευτούν στο hellasbachas@gmail.com  

1η πρόταση: Εν αρχή είναι τα Λεξικά, όχι όμως όποια και όποια.

Ο Δ. Τσιρόγλου.

         Τα πρώτα «βιβλιόπλα» που θα αποθέσουμε στον Βιβλιοβαστό μας είναι δύο πονήματα του Θεσσαλονικιού συγγραφέα Δημήτρη Τσιρόγλου. Ο συγγραφέας εκπόνησε δύο εργασίες με μεγάλη χρηστική αξία για όσους αρθρογραφούν. Ένα Λεξικό και μια μονογραφία για τον Λευκό Πύργο (την οποία θα παρουσιάσουμε παρακάτω). Το πρώτο, που εκδόθηκε στην Αθήνα το 1997 (ακολούθησαν και άλλες εκδόσεις) είναι το «Λεξικό Αρχαϊστικών Φράσεων της Νέας Ελληνικής Γλώσσας». Σε μια εποχή όπου ο γλωσσικός αφελληνισμός γίνεται όλο και πιο απειλητικός, καθίσταται όλο και πιο επιτακτική η ανάγκη για τη διατήρηση και ανάδειξη του γλωσσικού πλούτου της Ελληνικής. Το Λεξικό αποτελεί μια προσπάθεια σύνοψης στερεότυπων φράσεων που προέρχονται από την Αρχαία Ελληνική, την Κοινή, τη Μεσαιωνική και την Καθαρεύουσα και χρησιμοποιούνται μέχρι σήμερα αμετάβλητές ή ελάχιστα αλλαγμένες. Με περισσότερες από 2.500 φράσεις, που συνοδεύονται από παραδείγματα και σχόλια, το λεξικό δίνει την ευκαιρία στον αναγνώστη να κατανοήσει τις φράσεις και να τις χρησιμοποιεί σωστά, εμπλουτίζοντας έτσι τον λόγο του (προφορικό και γραπτό) και κάνοντας τον περιεκτικό και εκλεπτυσμένο. Στο τέλος του Λεξικού παρατίθεται λατινικό λημματολόγιο. Χαρακτηριστικά δείγματα από λήμματα του λεξικού:

Το εξαιρετικό Λεξικό.

-          Αιχμή του δόρατος, η μυτερή άκρη του ακοντίου, (μτφ.) το πλεονέκτημα, το ισχυρότερο σημείο. Π.χ. Ο παίκτης αυτός αποτελεί την αιχμή του δόρατος της ομάδας.

-          Αντίπαλον δέος, φόβος από ισόπαλο ανταγωνιστή, αίσθημα φόβου που προέρχεται από εχθρό εξίσου ισχυρό. Π.χ. Η ομάδα αυτή είναι το αντίπαλον δέος της άλλης για την κατάκτηση του πρωταθλήματος.

-          Γνωστός και μη εξαιρετέος, οικείος και που δεν πρέπει να εξαιρεθεί. Π.χ. Παραβρέθηκε και ο σύμβουλος της Ε.Π.Ο. κύριος τάδε, γνωστός και μη εξαιρετέος.

-          Δαμόκλειος σπάθη, επαπειλούμενος κίνδυνος. Π.χ. Η απόφαση του Αθλητικού Δικαστή επικρέμεται ως δαμόκλειος σπάθη πάνω από την ομάδα.

   Και πολλές άλλες εκφράσεις, που χρησιμοποιούμε συχνά χωρίς να γνωρίζουμε την ακριβή σημασία τους ή και την ορθογραφία τους, όπως:  Αχνυμένη σκυτάλη (δυσάρεστες ειδήσεις), δήλιος κολυμβητής (άριστος), καινά δαιμόνια (νέες ιδέες), μήλον της Έριδος (αφορμή για λογομαχία), πάρθιον βέλος (μεγάλη και ύπουλη προσβολή), περί όνου σκιάς (για ασήμαντα θέματα), σκιάς όναρ (ανάξιο λόγου), και άλλα. Αναλογιστείτε συνάδελφοι γυμναστές πόσες τέτοιες εκφράσεις διαβάζετε ή και χρησιμοποιείτε στα κείμενα σας και πόσες φορές είναι σωστή η χρήση τους.

    Μέσα στις δεκάδες εγκωμιαστικές κρίσεις για το έργο που βρήκα, ξεχωρίζω αυτήν του αείμνηστου Βασίλη Ραφαηλίδη (εφημ. Έθνος, 9 Ιουλίου 1997) που γράφει για αυτό: «Το πιο παράδοξο λεξικό που θα ήταν δυνατό να υπάρξει. Όμως δεν θα ήταν δυνατό να φανταστώ πως ένας άνθρωπος θα ήταν δυνατό να ασχοληθεί με ένα τόσο αυστηρά επιστημονικό πρόβλημα, με τόσο άψογα επιστημονικό τρόπο. Ο Δ.Τ. είχε την ιδιοφυώς απλή ιδέα να ψάξει και βρει στα νεοελληνικά κείμενα όχι μόνο τις πιο κοινόχρηστες στη νεοελληνική αρχαιοελληνικές λέξεις, που είναι πάμπολλες, αλλά τις φράσεις εκείνες που τις χρησιμοποιούμε συνεχώς χωρίς να ξέρουμε από πού κατάγονται, από πού μας έρχονται. Αυτό το υπέροχο λεξικό είναι μια καθαρή απόλαυση, ακόμα και όταν διαβάζεται σαν κοινό ανάγνωσμα, όταν δηλαδή δεν χρησιμοποιείται σαν λεξικό».  

2η πρόταση: Και ένα έργο για το πιο γνωστό μνημείο της Θεσσαλονίκης.

Η καλύτερη μονογραφία.

   Ένα επίσης πολύ σημαντικό έργο του συγγραφέα Δημήτρη Τσιρόγλου είναι η μονογραφία του για τον Λευκό Πύργο. Με τίτλο «Ο Λευκός Πύργος» και υπότιτλο «Ήτο ο πύργος ούτος Βαστίλλη τις της Θεσσαλονίκης» (εκδόσεις Σαββάλα, Αθήνα 2000) ο συγγραφέας προσέφερε στο αναγνωστικό κοινό ένα εξαίρετο εργαλείο όπου παρουσιάζεται η ιστορία του Λευκού Πύργου, του εμβλήματος της Θεσσαλονίκης, στο πέρασμα των αιώνων, ιστορία που τεκμηριώνει την άποψη ότι σχεδόν «τίποτε δεν γίνεται χωρίς αυτόν», καθώς είναι «ο συνήθης αυτόπτης μάρτυρας». Το κείμενο το συνοδεύει πλούσιο φωτογραφικό υλικό αλλά και πλήθος ποιημάτων και τραγουδιών που ενέπνευσε το μνημείο.   Παραθέτω το συμπέρασμα, αναφορικά με την ονομασία του Πύργου, που διατυπώνει ο συγγραφέας (σελ.55): «Πάντως οι Θεσσαλονικείς, τουλάχιστον μέχρι πρότινος (ακόμη και λίγο μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο), ονόμαζαν τον πύργο «Πύργο του Αίματος» ή «Κόκκινο Πύργο» ή ακόμη και «Πύργο του Μαρτυρίου», επειδή εκεί δεινοπάθησαν πολλοί, Έλληνες κυρίως, σε διάφορες σημαντικές ιστορικές περιόδους. «Η Βαστίλλη της Θεσσαλονίκης» ήταν δύσκολο να λησμονηθεί από τους Θεσσαλονικείς, που είχαν συνδέσει τον Λευκό Πύργο με φρικτά βασανιστήρια».

   Καθώς ο Λευκός Πύργος αποτελεί τον χώρο όπου οι φίλαθλοι των Εθνικών μας ομάδων και οι οπαδοί των διαφόρων σωματείων της πόλης γιορτάζουν (με την ανάρτηση σημαιών) τις επιτυχίες τους αλλά και πολλές φορές εκκινούν τις διαμαρτυρίες τους (σε κάποιες περιπτώσεις προκαλούν και φθορές στα μνημεία της πόλης) εναντίον όσων θεωρούν ότι τους αδικούν, το βιβλίο του Δημήτρη Τσιρόγλου δίνει στον αθλητικογράφο σημαντικά εφόδια για την αρθρογραφία του. Περισσότερα βιβλία σχετικά με την ιστορία των μνημείων της πόλης θα «αποθέσουμε» στον Βιβλιοβαστό σε επόμενες δημοσιεύσεις.    

       

Μπαχάς Ιωάννης ("θαλαμοφύλακας", υπεύθυνος και για τον Βιβλιοβαστό).

                

Ποίηση: Οι "Ζώντες Ζάνες" του Γιάννη Μπαχά.

Η οδός με τις Ζάνες.

Ζώντες Ζάνες

Πως βρέθηκαν τα αγάλματα στα άδεια βάθρα πάνω,

ο φύλακας δεν μπόρεσε να εξηγήσει.

Μα ούτε οι αρχαιολόγοι και ο Υπουργός, που κάθιδρος από το γυμναστήριο, με έκτακτη ήρθε πτήση.

Τα πρόσωπα των αγαλμάτων ήταν όλα τους γνωστά σε εμάς,

Ολυμπιονίκες και πρωταθλητές, πολλοί δε από αυτούς σήμερα δήμαρχοι και βουλευτές.

Και για να μην υπάρχει καμιά αμφιβολία

στις βάσεις αναγράφονταν όλα τους τα στοιχεία.

Βάθρο Ζάνας.

Ίσως αυτή να ήταν συγκυρία ευτυχής,

αφού η Ολυμπία στους κλέφτες είναι προσφιλής.

Αυτή ήταν η λύση που δώσαν οι Θεοί,

και αιώνιο όνειδος απέδιδε στους αθλητές.

Σε όποιον με δόλο, χρηματιζόμενος ή με ουσίες

το πρόσωπο τους να εμφανίζεται αιώνια στα βάθρα των Ζαννών, κι ας φτιάξαν περιουσίες.

Γιάννης Μπαχάς.

Θεσσαλονίκη, 30/4/2012.

Ένα ποίημα για μια εντυπωσιακή έμπνευση των αρχαίων Ελλήνων.

       

Αναπαράσταση του δρόμου με τις Ζάνες.

Το ποίημα «Ζώντες Ζάνες» του Γιάννη Μπαχά γράφτηκε το καλοκαίρι του 2012 με αφορμή την κλοπή αρχαιολογικών θησαυρών από το Αρχαιολογικό Μουσείο της Αρχαίας Ολυμπίας και την εσπευσμένη επίσκεψη του τότε Υπουργού Πολιτισμού Παύλου Γερουλάνου που πληροφορήθηκε το γεγονός καθώς βρίσκονταν στο γυμναστήριο. Οι Ζάνες (πληθυντικός του ονόματος Ζευς) ήταν χάλκινα ονόματα του Δία των οποίων δεκαέξι βάθρα σώζονται σήμερα στην Ολυμπία. Κατασκευάζονταν με τα χρήματα των προστίμων που επιβάλλονταν στους αθλητές όταν παραβίαζαν τους κανονισμούς των Ολυμπιακών Αγώνων. Στις βάσεις των αγαλμάτων υπήρχε επιγραφή με το όνομα του παραβάτη και συμβουλές προς τους αθλητές, ώστε να μην χρησιμοποιούν δόλο για να επιτύχουν την Ολυμπιακή νίκη. Η αναγραφή του ονόματος αθλητή πάνω σε μια τέτοια βάση αποτελούσε μεγάλη ντροπή για τον ίδιο και για την πόλη του.

       

       Το ποίημα δημοσιεύτηκε αρχικώς στο περιοδικό για την Τέχνη του Φανταστικού «Συμπαντικές Διαδρομές» του αεικίνητου δημιουργού Γιώργου Σωτήρχου, στο τεύχος 18 του Ιουλίου 2012, ως βραβευθέν στο διαγωνισμό φανταστικού ποιήματος που είχε προκηρύξει το έντυπο. Ακολούθησε η δημοσίευση του στο περιοδικό «Ο Κήπος του Επίκουρου» (τεύχος 21, Σεπτέμβριος 2012) το οποίο εκδίδει στη Ρόδο ο συγγραφέας Μάριος Βερέττας, ο οποίος και το παρουσίασε ως «εξαιρετικά εύστοχο, σαρκαστικό και επίκαιρο».

         Η εξαιρετική σύλληψη των αρχαίων Ελλήνων να «διαπομπεύουν» κατά αυτόν τον τρόπο εις το διηνεκές τους επίορκους αθλητές πιστεύουμε ότι μηδαμινή επίδραση θα είχε στους σημερινούς αθλητές και παράγοντες που αποδεδειγμένα  κατακτούν τη νίκη (και τα εξ’ αυτής απορρέοντα προνόμια) με δωροδοκία ή φαρμακοδιέγερση ή αντικανονικά. Όμως, στη νέα «Αθλητική Πολιτεία» που οραματιζόμαστε το παράδειγμα των Ζανών έχει σίγουρα θέση και πολύτιμο έργο να επιτελέσει.

         Τον προσεχή Δεκέμβριο οι συντάκτες του ιστολογίου θα αρχίσουν να «στήνουν» στα άδεια βάθρα των Ζανών τα ονόματα και τις αναμνηστικές επιγραφές των καπήλων του Αθλητισμού και του Ολυμπιακού Πνεύματος. Τη νέα μας Στήλη «Εφιάλτης στον δρόμο με τις Ζάνες» θα την βρείτε στο ιστολόγιο μας αλλά και στην ραδιοφωνική και την τηλεοπτική εκπομπή που ετοιμάζουμε. Στείλτε μας και εσείς ποίηματα με θέμα τον Αθλητισμό και συντονιστείτε μαζί μας.               

Με επίκεντρο τον Ελληνικό Πολιτισμό.

Άρχισε ο νέος κύκλος διαλέξεων της "Ελληνικής Παιδείας"

   

     Ο Πανελλήνιος Σύλλογος Γυμναστών Αθλητικογράφων καλεί τα μέλη και τους φίλους του να παρακολουθήσουν και φέτος τις διαλέξεις της "Ελληνικής Παιδείας" στο Βιβλιοπωλείο "Αριστοτέλειον" (2310282782) στην οδό Ερμού 61, απέναντι από τον Ο.Τ.Ε. Οι διαλέξεις πραγματοποιούνται κάθε Πέμπτη, με ώρα έναρξης 20:00. Τα θέματα που αναπτύσσουν οι εισηγητές είναι κυρίως ιστορικού και αρχαιολογικού ενδιαφέροντος, ενώ πάντοτε προηγείται της διαλέξεως σύντομη ανασκόπηση της τρέχουσας επικαιρότητας από τον δημοσιογράφο και συγγραφέα Δημήτριο Καψάλα. Για τον μήνα Οκτώβριο 2014 (Υπερβερεταίος-Διός) έχουν
προγραμματιστεί οι παρακάτω διαλέξεις:

ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ (Ὑπερβερεταῖος - Δῖος) 2014.

Ο δημοσιογράφος Δ. Καψάλας.

Κάθε Πέμπτη 20:00

Πρίν από κάθε ομιλία θά προηγείται

ανασκόπηση της τρέχουσας επικαιρότητος

από τόν δημοσιογράφο καί συγγραφέα Δημήτριο Καψάλα.

Πέμπτη 2 Οκτωβρίου 2014

Δημήτριος Καψάλας.

Έναρξη των εκδηλώσεων της νέας περιόδου.

Πέμπτη 9 Οκτωβρίου 2014

Πέτρος Δημητριάδης.

«Η αρχαία Αμφίπολη».

Πέμπτη 16 Οκτωβρίου 2014

Δημήτρης Γαρούφας.

«Τό μήνυμα τῆς Αμφιπόλεως».

Η συγγραφέας Δ. Λιάτσα.

Πέμπτη 23 Οκτωβρίου 2014

Δήμητρα Λιάτσα.

«Η χρησιμότητα της γνώσεως τῆς Ιστορίας».

Πέμπτη 30 Οκτωβρίου 2014

Βασιλική Τσακόγλου.

«O Πρώτος Διωγμός των Ελλήνων στην Ανατολική Θράκη».

Ομιλία και παρουσίαση του ομώνυμου βιβλίου.

ΕΙΣΟΔΟΣ ΕΛΕΥΘΕΡΑ

Ο "Αθλητισμός" τους θα πέσει, και μάλιστα, με κρότο.

        Μερικές σκέψεις για έναν "φιλελληνικό" Αθλητισμό.

Μετά τους Ολυμπιακούς της Αθήνας!!!

        Αυτές τις μέρες βλέποντας τις διάφορες επιτυχίες των αθλητών στους διεθνείς αγώνες κάθομαι και αναρωτιέμαι: καλά το σύστημα δεν έμαθε τίποτα από την φούσκα των Ολυμπιακών Αγώνων; Δεν κατάλαβε ότι αυτά που γίνονται χωρίς μέτρο δεν μπορούν να έχουν θέση στην Ελληνική κοσμοθέαση και αντίληψη και καταλήγουν βάρος στην πλάτη του Έλληνα; Με απλά λόγια, φορτώνουν και άλλα οικονομικά και κοινωνικά βάρη στην πλάτη του Έλληνα, όχι μόνο χωρίς να του προσφέρουν τίποτα, αλλά καταστρέφοντάς τον κιόλας.

        Το λογικό θα ήταν ενόψει κρίσης οι Ομοσπονδίες να αφήσουν τα μετάλλια σε διεθνείς διοργανώσεις και να ασχοληθούν  και λίγο με τον Μαζικό Αθλητισμό. Εδώ θα πρέπει να αναφέρουμε ποια είναι τα υγιή κίνητρα για τις Εθνικές Ομοσπονδίες, τα οποία απλά σήμερα δεν ακούγονται ούτε περνάνε από το μυαλό των «βαρόνων» του Αθλητισμού:

·         Η βελτίωση της φυσικής κατάστασης ολόκληρου του πληθυσμού, με στόχο να μειωθεί το οικονομικό βάρος στο Εθνικό Σύστημα Υγείας, να εξαλειφθούν οι αναπηρίες που οφείλονται στον μη υγιή τρόπο ζωής  και να αυξηθεί το προσδόκιμο ζωής του πληθυσμού.

·         Η βελτίωση της φυσικής κατάστασης ολόκληρου του πληθυσμού, με στόχο να αποκτήσει η Εθνική Άμυνα υγιείς, με αντοχή, δύναμη και καθαρό τρόπο σκέψης, οπλίτες.

·         Να βελτιωθεί η φυσική κατάσταση του πληθυσμού έτσι ώστε να αποδίδουν ανά εργατοώρα περισσότερο και ωφελιμότερα στην εργασία τους.

·         Να βελτιωθεί η φυσική κατάσταση του πληθυσμού έτσι ώστε να έχουμε λιγότερα αναπαραγωγικά προβλήματα και περισσότερους Έλληνες.

Με "οσμή φαρμάκου" οι επιτυχίες!!!

        Αντίθετα σήμερα οι «Μιντχάουζεν» του Αθλητισμού, έχοντας κάνει «διδακτορικό» στην Ολυμπιάδα, για τον τρόπο που βγαίνουν οι πρωταθλητές, συνεχίζουν και κάνουν πράξη τα βρώμικα σχέδια τους επάνω σε 14χρονα και 16χρονα αγόρια και κορίτσια, αδιαφορώντας για τις μελλοντικές συνέπειες κυρίως επάνω σε αυτές τις ψυχές, αδιαφορώντας και για το βάρος που μεταφέρουν επάνω στους υπόλοιπους Έλληνες και κατ επέκταση και στους ίδιους . Δεν τους ενδιαφέρουν τα χρήματα  που παίρνουν να πιάνουν τόπο, λειτουργώντας ωφέλημα για τον Ελληνικό λαό, ούτε έχουν κεντρικά ένα εθνικό σχέδιο. Αυτό που τους ενδιαφέρει είναι ατομικά να μην κλείσει η στρόφιγγα που τους δίνει την πολύτιμη επιχορήγηση (δηλαδή τα χρήματα από τους φόρους του Ελληνικού λαού). Για αυτό και ενδιαφέρονται να μην κλείσει η «στρόφιγγα» των μεταλλίων.  «Στρόφιγγα» με οσμή φαρμάκων που ωστόσο παραμένει ανοιχτή.

        Μια εθνική πολιτική για τον αθλητισμό θα ήταν η άμεση στροφή από την πολιτική των μεταλλίων και η υιοθέτηση προγραμμάτων Μαζικού Αθλητισμού και της Δια Βίου Άθλησης. Προγράμματα που έχουν ερημώσει είτε γιατί όταν υπήρχαν λεφτά δεν υλοποιήθηκαν σωστά, είτε γιατί δεν έγιναν καθόλου. Η αλλαγή αυτή πρέπει να γίνει σιγά, προσεκτικά και σταθερά. Δεν είναι σωστό να γίνει απότομα.

        Επίσης πρέπει να γίνει ευρέως γνωστό στο Ελληνικό κοινό οι στόχοι μιας «φιλε-Ελληνικής» Γενικής Γραμματείας Αθλητισμού, μέσω της τηλεόρασης, του ραδιοφώνου, των εφημερίδων, του  διαδικτύου και των περιοδικών .

·       Καλή υγεία για λιγότερα σοβαρά προβλήματα στα νοσοκομεία.

·       Υγιής τρόπος σκέψης μέσω του αρχαιοελληνικού « νους υγιής εν σώματι υγιές».

·       Πιο αθλητικοί και αξιόμαχοι πολίτες – οπλίτες.

·       Βελτίωση του ήδη υπάρχοντος πληθυσμού μέσω προσαρμογής.

Πόροι "πτερόεντες".

 

        Έτσι οι ίδιοι οι πολίτες θα αντιδρούν σε εκπαιδευόμενους «μάγους» που υπόσχονται με τις πλάτες της εκάστοτε Ομοσπονδίας θαύματα, μετάλλια, διακρίσεις, χρήματα, εισαγωγή στην τριτοβάθμια εκπαίδευση και διορισμό στο δημόσιο.

        Τα ίδια πράγματα ισχύουν εδώ και χρόνια. Ο πυλώνας των υπεραθλητών συντηρούσε και συντηρεί μονάρχες, βαρόνους, προέδρους, και υπουργούς στην θέση τους. Από την Ολυμπιάδα του 2004 δεν έχει αλλάξει σχεδόν τίποτα (ή έστω τίποτα ουσιώδες) για τους φιλόδοξους πρωταθλητές. Αποτέλεσμα είναι το σύστημα αυτήν την στιγμή να έχει διαλύσει της ακαδημίες του και το κοινωνικό του πρόσωπο και να συντηρεί κυρίως τους παραφουσκωμένους πρωταθλητές του. Και όπως συμβαίνει πάντα το ένα χέρι νίβει το άλλο. Με το ένα χέρι είναι η διοίκηση των Ομοσπονδιών και το άλλο να είναι οι υπουργοί και οι υφυπουργοί της κατοχικής κυβέρνησης.

Παπαδόπουλος Τηλέμαχος.

Πτυχιούχος Φυσικής Αγωγής.