Δευτέρα 19 Μαΐου 2014

Ένα κληροδότημα διαχειριζόμενο ως κληρονομιά



Το Καυταντζόγλειο Στάδιο δεν πρέπει να γίνει «πολυκατάστημα».

         
Το άγαλμα του Καυταντζόγλου έξω από το Στάδιο.
Το Καυταντζόγλειο Στάδιο κατασκευάστηκε με δαπάνες του Εθνικού ευεργέτη Λυσίμαχου Καυταντζόγλου στη μνήμη του παππού του Ιωάννη Γούτα Καυταντζόγλου και προς τιμήν όσων αγωνίστηκαν και έδωσαν τη ζωή τους για την ελευθερία της Ελλάδος. Η ανέγερση του άρχισε το 1956 και εγκαινιάστηκε στις 27/10/1960.  Έκτοτε, το Στάδιο και οι βοηθητικές του εγκαταστάσεις αποτελούν μια γεννήτρια αθλητισμού αλλά και πολιτισμού για την Θεσσαλονίκη αλλά και όλη τη Μακεδονία. Χιλιάδες είναι οι Έλληνες οι οποίοι ως αθλητές, αθλούμενοι ή και ως φίλαθλοι έκαναν μέρος της καθημερινότητας τους την άσκηση και την παρουσία στο Στάδιο. Ελεύθερα αθλούμενοι, σωματεία, εθελοντικές ομάδες, Ενώσεις αθλημάτων και Πανεπιστημιακά τμήματα έχουν ως εφαλτήριο των δραστηριοτήτων τους τον χώρο.
           Ο ευεργέτης προνόησε και όρισε ως εκτελεστή και  Διοικητή του κληροδοτήματος το Ίδρυμα που φέρει το όνομά του. Και αν και πλέον είναι Νομικό Πρόσωπο Δημοσίου Δικαίου το Ίδρυμα διατηρεί το δικαίωμα να ορίζει στην επταμελή Επιτροπή Διοίκησης του Σταδίου τα τέσσερα από τα επτά μέλη του. Την Επιτροπή διορίζει η Γενική Γραμματεία Αθλητισμού. Πιστεύουμε,  πως η τελευταία απόφαση της Επιτροπής δεν συνάδει σε καμία περίπτωση με τον χαρακτήρα που ήθελε ο ευεργέτης να έχει το Στάδιο. Οι σημερινοί διαχειριστές του αντιμετωπίζουν το κληροδότημα ως «κληρονομιά» και αυθαίρετα προβαίνουν σε μια απόφαση που αμαυρώνει τη μνήμη του ευεργέτη και ευτελίζει τους σκοπούς του Ιδρύματος.
          
Ο χώρος στάθμευσης "στο σφυρί".
Με το συνεχώς προβαλλόμενο άλλοθι της οικονομικής δυσπραγίας της Πολιτείας η Διοίκηση επέβαλλε ένα κλιμακούμενο «χαράτσι»  σε όσους κάνουν χρήση των εγκαταστάσεων, αναλόγως της ιδιότητας τους και των υπηρεσιών που χρησιμοποιούν. Και  μπορεί το ποσό των πέντε ευρώ, που αναλογεί στους ελεύθερα αθλούμενους, να είναι στα όρια του συμβολικού για κάποιον ιδιωτικό αθλητικό χώρο εντούτοις είναι απαράδεκτη η επιβολή του για ένα δημόσιο χώρο που κατασκεύασε ένας Εθνικός ευεργέτης προς τιμήν των προγόνων των Ελλήνων που αθλούνται σήμερα. Η ανικανότητα της Διοίκησης (αλλά και όλων των Διοικήσεων των αθλητικών Ομοσπονδιών που δεν παραιτούνται) να καλύψει τις λειτουργικές δαπάνες του Σταδίου από τα έσοδα των Ανώνυμων Ποδοσφαιρικών Εταιρειών που κάνουν χρήση του Σταδίου ενδύεται το ενδιαφέρον για την συντήρηση και τη φύλαξη του χώρου και προβαίνει στην κοστολόγηση της αθλητικής δραστηριότητας. Το λεγόμενο πολιτικό κόστος που κανείς δεν επιθυμεί να αναλάβει, κυρίως πριν από τις επικείμενες εκλογές, από την δυσαρέσκεια των οπαδών ποδοσφαιρικής εταιρείας της πόλης και οι αποτυχημένες επιχειρηματικές εμπνεύσεις της Διοίκησης (να μισθώσει σε ιδιώτη τον χώρο στάθμευσης και να νοικιάσει τις αίθουσες) οδήγησαν τη Διοίκηση σε αυτό το αθλοκτόνο μέτρο. Οι υποψήφιοι των παρατάξεων που υπηρέτησαν σε κρατικές θέσεις και «παίζουν» προνομιακά με τον Αθλητισμό σιωπούν ένοχα. Πως θα μπορούσε να ήταν αλλιώς αφού η τωρινή Διοίκηση διορίστηκε όταν σημερινός υποψήφιος Γιάννης Ιωαννίδης ήταν υφυπουργός Αθλητισμού;  
Όλες οι αθλητικές εγκαταστάσεις προς όλους (με τίμημα).
         Η μίσθωση της στάθμευσης και η έξωση όλων των φορέων, σωματείων, Ενώσεων αθλημάτων και Συνδέσμων Διαιτητών από τους χώρους του Σταδίου αποτέλεσαν τα πρώτα κεφάλαια αυτού του «Χρονικού ενός προαναγγελθέντος θανάτου». Οι αιτιάσεις που προέβαλλε ο Πρόεδρος του Σταδίου Γιάννης Θεμελίδης περί αναγκών του Σταδίου που επέβαλλαν την κάλυψη των δαπανών καθαριότητας και φύλαξης  από τους αθλούμενους, βρήκαν όλους τους φορείς, που ουδέποτε κλήθηκαν να εκθέσουν τις απόψεις τους, αντίθετους. Οι Σύλλογοι Παλαιμάχων αθλητών Στίβου (που δεν διαθέτουν δελτίο συνεπώς πληρώνουν περισσότερα) αλλά και ο μεγαλύτερος Σύνδεσμος Διαιτητών Ποδοσφαίρου της Ελλάδας, αυτός της Θεσσαλονίκης, δια του Προέδρου του Απόστολου Ντάβελα  προέβει σε διαμαρτυρία σε όλες τις αρμόδιες αρχές. Τέλος, η αθλοκτόνα αυτή πολιτική οδήγησε σε κλείσιμο πανεπιστημιακού τμήματος που λειτουργούσε για περισσότερα από 30 έτη στον χώρο. Το πολυδιάστατο εκπαιδευτικό και αθλητικό έργο που επιτελούσαν οι συνάδελφοι Γιάννης και Βασίλης Κοκόλης στον Πυγμαχικό Σύλλογο "Άγιος Δημήτριος" Θεσσαλονίκης απαξιώθηκε και οι αθλητές της ομάδας αναγκάστηκαν να μετακινηθούν στο υπόγειο του Αλεξάνδρειου. Πλέον η αίθουσα Πυγμαχίας του Σταδίου αναζητεί μισθωτή που θα την μετατρέψει σε ιδιωτικό γυμναστήριο, μονάδα λιπομέτρησης, ή εστιατόριο!!!
           Είναι υποχρέωση όλων μας προς την Νεολαία της πόλης να μην αφήσουμε να μετατραπεί η έμπνευση και το όραμα ενός Εθνικού ευεργέτη για μια υγιή Πολιτεία, σε ακόμη ένα «πολυκατάστημα», σε ένα Mall  με υπηρεσίες άθλησης και άλλα προϊόντα υγιεινής ζωής προς όφελος των εύπορων καταναλωτών.
           Το ΡΙ.Γ.ΜΑ. συντάσσεται στον αγώνα των αθλουμένων συμπολιτών μας για ελεύθερη, απρόσκοπτη και δωρεάν ποιοτική άσκηση στους χώρους και στις εγκαταστάσεις  που όρισαν οι πρόγονοι μας ώστε να γίνουμε (και μέσα από την άθληση) πολύ καλύτεροι από αυτούς («πολλώ κάρρονες»).
Γιάννης Μπαχάς.