Λεφτά εδώ, λεφτά εκεί, λεφτά και παραπέρα.

«Λεφτά εδώ, λεφτά εκεί, λεφτά και παραπέρα, λεφτά στην γη, στον ουρανό, λεφτά και στον αέρα».

Το δένδρο που βγάζει λεφτά βρήκαν οι Ομοσπονδίες.

         Αυτός θα μπορούσε να είναι ο τίτλος της σημερινής εποχής ενός ιστοριογράφου του μέλλοντος. Και αυτός ο τίτλος ταιριάζει σε όλες τις φάσεις της ζωής και σε όλα τα πρίσματα της καθημερινότητας. Από τα παραπάνω δεν θα μπορούσε να ξεφύγει και ο Αθλητισμός. Οι Ομοσπονδίες φαίνεται πως είναι καλά οργανωμένες υπό την καθοδήγηση του εκάστοτε αλάθητου «ΠΡΟΕΔΡΟΥ» τους , την εξουσία και την ικανότητα του οποίου θα την ζήλευαν οι μεγαλύτεροι μονάρχες της ανθρωπότητας και οι μεγαλύτεροι αρχιερείς των θρησκειών. Αυτή η καλά λαδωμένη μηχανή που λέγεται Αθλητική Ομοσπονδία έχει μια μεγάλη ανάγκη «ΤΑ ΛΕΦΤΑ». Χρήματα που το αδηφάγο και αχόρταγο σύστημα της, παίρνει μια φορά από τον πολίτη (μέσω της φορολογίας) και μια φορά από τον συμμετέχοντα πολίτη ως αθλητή μέσω των παραβόλων.

         Στις φιλελεύθερες-καπιταλιστικές χώρες «ΤΑ ΛΕΦΤΑ» αυτά η Ομοσπονδία θα τα έπαιρνε από τα παράβολα και από τους συμμετέχοντες. Στις κομμουνιστικές χώρες η Ομοσπονδία θα έπαιρνε «ΤΑ ΛΕΦΤΑ» από το Κράτος μέσω της φορολογίας. Εμείς στην Ελλάδα δεν έχω καταλάβει ακόμα τι σύστημα έχουμε. Μάλλον έχουμε κομμουνιστικοκαπιταλιστικό σύστημα, για να μπορούνε να τα παίρνουν και από τις δύο μεριές.

         Και όταν λέμε για «μηχανή που παράγει χρήματα» θα αναφερθούμε σε μια κραυγαλέα περίπτωση π.χ. αυτήν της Κολυμβητικής Ομοσπονδίας Ελλάδος (Κ.Ο.Ε.) που απαιτεί:

·        1.) 1.500 Ευρώ παράβολο για την αναγνώριση νέου σωματείου από την Ομοσπονδία!!! Γιατί η εξέταση του σχετικού φακέλου από τη νομική υπηρεσία της Κ.Ο.Ε. και η διαχείρισή του από τους υπαλλήλους θα πρέπει να αμείβεται τόσο υπερβολικά;

·        2.) 110 Ευρώ παράβολο μετεγγραφής αθλητή από σύλλογο σε σύλλογο!!! Οι αθλητές δεν αποδεσμεύονται ποτέ, έστω και με υπερδεκαετή αδράνεια, έτσι ώστε κάθε κίνηση τους αποφέρει νέα έσοδα στην Κ.Ο.Ε. που πρέπει να πληρώσει υπερωριακά υπαλλήλους για να ελέγξουν την κάθε μετεγγραφή.  

·         3.) 20 Ευρώ ετήσιο παράβολο για την ανανέωση του ηλεκτρονικού δελτίου αθλητή!!! Γιατί δεν παραμένει το ίδιο δελτίο αθλητή και τελικώς, ποιά δαπάνη καλύπτει η ανανέωσή του;

·         4.) 280 Ευρώ παράβολο συμμετοχής της ομάδας (της χαμηλότερης κατηγορίας) σε αγώνες υδατοσφαίρισης!!! Οι αγώνες των χαμηλών κατηγοριών είναι ελάχιστοι και το παράβολο δεν επιστρέφεται. 

·         5.) 3,5,7,10 ή και 15 Ευρώ παράβολο συμμετοχής κολυμβητή σε αγώνες κολύμβησης και τεχνικής κολύμβησης!!! Και σε αυτό το άθλημα η μόνη σταθερά αμειβόμενη θέση είναι των Κριτών και των Διαιτητών, ενώ «δουλοπάροικοι» είναι οι αθλητές (και οι γονείς τους) και τα σωματεία.  

·         6.) Διάφορα παράβολα για συμμετοχή σε αγώνες συγχρονισμένης κολύμβησης και καταδύσεων.

Εξανίσταμαι και αναρωτιέμαι:

• 1.      Γιατί να έχουμε ηλεκτρονικά δελτία  αφού παλαιοτέρα η ανανέωση τους γινόταν και πιο γρήγορα και με λιγότερα προβλήματα και με μηδενικό κόστος, πλην βεβαίως του γιατρού;

• 2.      Εφόσον είμαστε στην Ευρωπαϊκή Ένωση όπου ισχύει ο κανόνας ότι ο καθένας είναι υπεύθυνος για τον εαυτό του και δεν χρειάζεται η Ομοσπονδία να είναι ο μπαμπούλας από πάνω σου, γιατί στην Ελλάδα συνεχίζουμε να έχουμε «τσιφλικά»;

     

"Πληρώστε το παράβολό σας".

Η Κ.Ο.Ε. ήταν από τις πρώτες Ομοσπονδίες που ξεκίνησε την ιστορία με τα παράβολα και έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον ο τρόπος με τον οποίο άρχισαν. Πριν από 14-16 χρόνια ήρθε στην Αλεξανδρούπολη να κάνει προετοιμασία ένας Γάλλος Ολυμπιονίκης με τον προπονητή του. Ο προπονητής του ήταν Έλληνας που μεγάλωσε, έζησε και εργάζεται στην Γαλλία. Η ομοσπονδία του ζήτησε να κάνει ένα σεμινάριο για τους προπονητές για να δούνε πως λειτουργούν στην Γαλλία και βγάζουν αθλητές καλύτερου επιπέδου από την Ελλάδα. Έτσι και έγινε. Κάποια στιγμή τον ρώτησαν «πως καταφέρνετε να κρατήσετε μεγάλους σε ηλικία αθλητές εν ενεργεία;» πήραν δε την εξής απάντηση «δεν έχουμε χορηγούς και για τον λόγο αυτό βάζουμε σε όλους τους αθλητές ένα παράβολο συμμετοχής στους αγώνες και τα χρήματα που μαζεύονται τα μοιράζουμε στους τρείς καλύτερους άνδρες αθλητές και στις τρεις καλύτερες γυναίκες αθλήτριες με βάση την διεθνή βαθμολογία για να έχουν κίνητρο και να παραμείνουν στο άθλημα» .

         Που να ήξερε ο καημένος ο άνθρωπος ότι στην Ελλάδα πρέπει να προσέχεις τι λες, γιατί δεν ξέρεις αυτά που έχεις πει πως θα χρησιμοποιηθούν. Πήραν λοιπόν τις δηλώσεις του οι δικοί μας εδώ φωστήρες και είπαν ότι θα βάζουμε και εμείς παράβολο στους αθλητές, αλλά αντί να τα δίνουμε στους καλύτερους αθλητές και αθλήτριες θα τα κρατάμε εμείς «για τις ανάγκες της διοργάνωσης». Θαρρείς και μέχρι τότε δεν γινόντουσαν αγώνες ή είχαμε οικονομικό πρόβλημα, όπως μετά το 2004 όπου μειώθηκαν δραματικά οι επιχορηγήσεις των Ομοσπονδιών.

         Έτσι φτάσαμε και στην Καλαθοσφαίριση μια ομάδα τρίτης τοπικής κατηγορίας της Ε.ΚΑ.Σ.Θ.  να πληρώνει 600άρια και 900άρια πριν μερικά χρόνια, και να αρχίσουν σιγά σιγά να διοργανώνονται κύπελλα ανεξαρτήτων στην Αθήνα, έτσι φτάσαμε και στο Τρίαθλο να διοργανώνονται αγώνες από εταιρίες επίσης ανεξάρτητες από την Ομοσπονδία του αθλήματος. Στα δε μαχητικά αθλήματα γίνονται αγώνες από ανεξάρτητους φορείς που δεν έχουν σχέση με τις επίσημες Ομοσπονδίες.       

Ο Πρόεδρος στο κολυμβητήριο.

       Βρισκόμαστε στην αρχή μιας νέας εποχής όπου πολλά πράγματα  θα αλλάξουν ή θα πάρουν νέα τροπή. Οι παλαιότεροι έλεγαν «ή παπάς- παπάς ή ζευγάς- ζευγάς». Πότε το ένα και πότε το άλλο, δεν γίνεται. Από την μια οι βουλιμικές ηγεσίες των Ομοσπονδιών που τα «αρπάζουν» από την κρατική επιχορήγηση (από όλους μας δηλαδή), και από την άλλη τα εισπράττουν  και από τους συμμετέχοντες. Με την οικονομική κρίση τα πράγματα στον Ερασιτεχνικό Αθλητισμό δυσκόλεψαν, ενώ αντίθετα επηρεάστηκε ελάχιστα ή σχεδόν καθόλου ο Επαγγελματικός Αθλητισμός που στηρίζει το σύστημα. Αυτό έγινε μεταφέροντας οικονομικά βάρη από τα επαγγελματικά σωματεία στα ερασιτεχνικά. Πρέπει κάποιος να βάλει ένα φρένο στις αχόρταγες ορέξεις του Δ.Σ. των Ομοσπονδιών και των παρατρεχάμενών τους, πριν διαλύσουν τελείως τον Ερασιτεχνικό Αθλητισμό και κατ’ επέκταση την υγεία ενός ολόκληρου έθνους. Ας το σκεφτούν οι «αρχιερείς» των Ομοσπονδιών που περιμένουν τον φυσικό τους θάνατο για να αποκαθηλωθούν.

Τηλέμαχος Παπαδόπουλος.

Εκπαιδευτικός.